Almost Human: Полицајци и роботи



За Almost Human почекав да излезе целата сезона пред да препорачам или не. Defiance изненади на почетокот, па потоа зариба две-три епизоди, и си мислев толку од моите предвидувања, но некако се извади на крај.

Kaj Almost Human работите одеа обратно. Не очекував ништо на почетокот, ама на крај се изненадив и сега сакам Fox да се реши да не продолжи со традицијата да фрла скапоцени камења во канта.

Приказната не води во не така далечна иднина, во време кога криминалците имаат пристап до толку многу развиена технологија, што веќе е опасно само луѓе да патролираат во сини униформи и да го чуваат редот и мирот. Не, потребни им се партнери андроиди, кои, бидејќи нели, се лесно заменливи, одат во првите борбени редови како штитови на своите колеги од крв и месо.

Скептичен бев за серијата бидејќи приказната во пилотот е прилично големо клише: главниот детектив губи цел тим во заседа организирана од неговата девојка, која испаѓа дека е член на злобниот Инсиндикат (навистина требало да смислат подобро име). И полошо, доаѓа шпицата, читам Џ.Џ. Абрамс продуцент...


Ама по пилотот, откривам одлично изработени ликови и глумци, одлична хемија меѓу нив, суптилно најавување на главната приказна, суптилен опис на светот... Дури во еден момент една работа која не сакам да ја издавам се промени толку суптилно за да ја направи оваа иднина што по веројатна, што морав да им аплаудирам на писателите. Се разбира, во себе. Не аплаудирам висински на серии дома. Не често.   

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Star Trek Into Darkness

Image
Филмов е  легендарно глуп. Нема да пишувам за детали на овој филм кои веќе на долго и широко се расправени на многу форуми ширум Мрежата. Ќе се трудам да го гледам како засебен филм, игнорирајќи сè што знам за Star Trek. Џ.Џ. вели дека ова е ресет на франшизата, па ќе се однесувам и јас така. Предупредувам исто  дека има spoilers во продолжението од текстот . Филмот се вика Star Trek Into Darkness. Кај нас преведено, Ѕвездени Патеки во Мрак. Се гледа јасно зошто служат две точки, но да не се фаќаме за семантика. Битно, од насловот заклучуваме дека настаните се случуваа во вселената, има некое патување, и дека ќе биде многу мрачно. Филмот од 2009 веќе ја воспостави Обединетата Федерација на Планети, па знаеме дека тоа е федерација од повеќе планети, разни цивилизации, со центар на Земјата. Исто така, станува збор за една од поголемите сили во квадрантот. Глупава споредба, но еден вид САД во вселенски рамки. Значи, Ѕвездената Флота треба да има многу бродови, а Земјата ...
Читај повеќе

Just a simple mail delivery

As he fell, he was waiting to hear the sound of crunching bone, and maybe to feel the last pain in his life. His thoughts jumped to thinking how he should really try to turn around and maybe his arms would break the fall enough to…. Stupid idea. From the height he was falling, his body will turn to mush on impact. So he just closed his eyes and anticipated that crunch, maybe even some sloshing? And time slowed down, he felt almost like floating, and then… And then he opened his eyes, and he was in his bed, bathing in his sweat. He was dreaming something, just he no longer remembered what. The midday July sun was piercing through the window and was slowly cooking him. “Fuck, midday already?” he muttered to himself as he stumbled out of bed, trying to unstick himself from the drenched sheets. “Fuck summer.” The ice cold shower he prepared for himself did just enough to bring some semblance of good mood into him, that quickly evaporated as soon as he reentered his room. He really ...
Читај повеќе

Andy Died Happy

It was a bright, clear, sunny day in May, and Andy was standing on his favorite street corner. People were going on about their business, trying to keep up with the tempo of the big city, scantily noticing one another. But Andy loved watching them, loved watching all the life passing in front of his eyes. Sonder. That was the word given to him by his mind. Definition: the realization that each random passerby is living a life as vivid and complex as your own. Everyone is the central character of their own story. Andy is central to his story but completely irrelevant to others'. This has been bugging him ever since he became conscious of the concept. There was the old man who would sit there, at the bus stop, every day. He wasn't really waiting for a bus or any transport for that matter; he has simply chosen that place for reading his newspaper, seemingly basking in the constant hum of the daily commute. Before him, a very attractive young lady in a blue dress was walking ...
Читај повеќе